Mat!lda’nın Günlüğü
“Kitabı ancak bitirdim üstadım geç kalmamın nedeni ondan.”
“Peki nasıl buldun kitabı.”
“Yorucu.”
“Neden”
“O acıların içinde kayboldum bir anda sonunu merakla da beklesem yavaş yavaş okumayı tercih ettim. Nedenini soracak olursanız yaşanan bu olay gerçek bir yapıt, his etmem gerekiyordu. Gözyaşlarımı kalbimde akıtmalıydım. Yoksa kendi acımı unutamayacaktım ve benim acılarım hep bana herkesten daha fazla gelecekti.”
“Sonuç.”
“Sonucu üstadım yaşadığım her anı artık önemsiyorum ve şükür ediyorum. Kitabın sonunda ki kadının inatla ayakta durması ve sabırla beklediği bir sevdanın nasılda mükafatını aldığını bilmek beni rahatlattı. Tabi ki, kendi derdimin tırnağımın ucu kadar kıymetsiz olduğunu da fark ettim, utandım.”
“ O zaman sana bugünkü soruyu sorayım. Işığı gördün mü?”
“Hangi ışığı üstadım.”
“İşte herhangi ışık.”
“Işık diyorsanız her sabah uyandığımda gökyüzünün aydınlığını ve gecenin evimi aydınlattığı avizem aklıma geliyor.”
“Sabah uyandığımda yaşadığımı, ölmediğimi görüyorum önce sonra camın dibinde oturup sabah kahvemi içiyorum. İnsanları daha rahat izleye biliyorum. Dışarı çıktığımda hava sıcak ve güneş beni kavuruyorsa kemiklerimin ısındığını ve ağrılarımın yok olduğunu, eğer soğuk ve kapalı ise korkmadan ilerlediğimi biliyorum. Çünkü her yer aydınlık kalabalık. Issız bir yerden geçsem bile yine korkmuyorum cesaretim daha yoğun oluyor güven içinde. Ama geceler öyle mi ay ve yıldız da olsa karanlıktan hep korkarım. Arkamda hep bir gölgenin beni takip ettiğini sanırım. Sonraları beni evime sağ salim vardırır ama bunu hiçbir zaman çözemedim üstadım.”
“Sen farkında olmadan ışığı bulmuşsun zaten her insan farkında değildir. Aydınlık güvendir, umuttur, huzurdur. Işık puslu da olsa yüreğinde tuttuğun güvendir. Karanlıkta korktuğunu ima etmen ve eve sağ salim varman ise korkularınla savaşırken senin o gölge dediğin seni koruyan ilahi yanıdır yani meleklerdir. Sana zarar vermezler ama şeytanın o güzel şaşalı hayatından seni uzak tutarlar. İşte buna bile şükür etmelisin. Unutma her gececinin bir sabahı vardır ve her ölümün sonu da cehennem değildir. Önemli olan aydınlığı şükür ile karanlığı sabırla beklemektir.”
Evet günlüğüm üstadımın sözlerinin kopyasını yine seninle paylaşmak istedim. Uzun süre çocuklarımdan ayrı kalmam ve sevdiğim adamın beni bir kazazede olarak görüp beni terk etmesinin, bir aydınlığın habercisi olduğunu bilmek. O GÜNEŞ ELBET BİR GÜN DOĞACAK…
Devamı Gelecek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder